Een reis naar het verleden

Tijdens mijn regressie therapie maakte ik tijdens een vorig leven sessie kennis met een bijzondere vrouw. Het was een sessie met veel inzichten en lessen. Een kennismaking met de tijd van de hekserij. Een ervaring die me altijd bij zal blijven.

Mijn persoonlijke thema

Het is mijn derde sessie en het thema wat ik ingebracht heb verdwijnt steeds iets verder naar de achtergrond. Mijn thema is ‘niet de moeite waard zijn’ en deze heb ik voor de regressie therapie gelinkt aan het opzetten van mijn praktijk.

Ik wil graag de start maken en mensen gaan helpen en begeleiden, echter zit er deels een overtuiging in mij die vindt dat ik nog niet genoeg kennis heb, nog niet alle tools goed beheers en die het spannend vindt om echt helemaal mezelf te laten zien. Toen we het over dit laatste hadden kwam er een gevoel bij me op, een gevoel dat deze overtuiging heel ver terug in de tijd ontstaan is. Er kwam een beeld van een heks bij me op. Op dat moment wisten we wat het onderwerp van deze sessie ging zijn.

Terug in de tijd

Ik nestelde me op de bank en liet me door de woorden en vragen van mijn therapeut leiden naar het eerste moment waar de angst ontstaan is om mezelf te laten zien.

Het beeld was helder en duidelijk. Ik rende samen met dorpsgenoten door het dorp. Het was donker, de mensen schreeuwden en de opwinding was duidelijk voelbaar. Ik rende wel maar mijn hele lijf was gespannen, ik was doodsbang. Ik had het gevoel niet met de groep mee te komen, echter overheerste vooral angst voor waar we naartoe gingen.

De kracht van de heks

We kwamen uit op een plein, mensen hadden fakkels en schreeuwden: Verbrand de heks!! Ik kon het vuur niet zien, maar zag wel mijn moeder, mijn o zo lieve moeder staan. Ze stond een paar meter voor me, op een soort verhoging. Op dat moment verdween alles en iedereen om me heen en keek ik alleen nog maar naar haar. Ze stond krachtig, sterk en keek nog steeds vol liefde naar mij. Geen spoortje angst te bekennen. Ze was wie ze was en wat de mensen ook zeiden, ze zou nooit ontkennen of in gevecht gaan over wie ze was.

Een link met mijn huidige leven

Dit maakte mij intens verdrietig. Waarom vocht ze niet voor mij? Waarom liet ze dit begaan? Hield ze dan niet van me? Was ik niet de moeite waard?

Ik werd verscheurd van verdriet. Ik wou dat ze vocht voor haar leven, voor mij. Tegelijkertijd wou ik me net zo sterk en trots voelen als dat zij deed. Het gevoel was onbeschrijfelijk. Ik bleef maar naar haar kijken, angstig om de focus op haar te verbreken, want ik wist wat er zou gebeuren. Op dat moment wilde ik dat we bevroren werden in de tijd. Zij en ik samen.

Ik werd weggetrokken van het plein. Mijn therapeut leidde me naar een ander moment. Een moment voordat dit gebeurde.

Leven vanuit liefde en vertrouwen

Ik zat aan de keukentafel. Mijn moeder stond aan de andere kant en was in de weer met kruiden en potjes. Ze was een zalfje aan het maken voor een pas bevallen vrouw in het dorp. Haar wond was geïnfecteerd en ze had mijn moeder gevraagd om een zalf. Mijn moeder zorgde voor iedereen in het dorp, ze maakte drankjes en zalven voor mensen die dit nodig hadden. Ze was geliefd en werd vaak om hulp en advies gevraagd. Het voornaamste wat ik aan die keukentafel voelde was liefde en gezelligheid. Ze zong en straalde.

Verraad

Dit moment werd verbroken door lawaai en geschreeuw buiten. Het ging allemaal heel snel. Iemand riep: Hier woont de heks!! Ik wist dat het de pas bevallen vrouw was die dit riep. Mijn moeder keek me aan en zei: Onthoud dat ik van je hou en wees altijd, altijd jezelf! In haar blik zag ik wat ze daarmee bedoelde en ik voelde in elke vezel hoe belangrijk dit voor haar was. Ik zag haar zelfvertrouwen en trots toen ze mee werd genomen, voor niemand zou zij zich anders voordoen dan wie ze was.

Eenzaam en alleen

Mijn therapeut nam me mee naar het moment dat ik stierf. Ik was oud en lag op een koude grond in een donkere ruimte. Ik voelde me alleen, verhard, boos en beschaamd. Mijn leven had ik zwervend geleid, altijd op mijn hoede en in angst om te zijn wie ik was. De laatste liefdevolle zin van mijn moeder voelde als een druk waar ik nooit mee om had leren gaan. Het was me niet gelukt om er achter te komen wie ik werkelijk was, waar ik voor stond en om daar trots op te zijn.

De boodschap in mijn handen

De woede en het verdriet van het onrecht was in mijn hele lichaam gaan zitten en had mijn groei en ontwikkeling geblokkeerd. De schaamte dat ik de zoon was van zo’n krachtige vrouw en dit niet heb kunnen voortleven was overweldigend. Zo stierf ik een eenzame dood. Het laatste wat ik voelde waren warme, tintelende handen. In deze handen leek een kracht te zitten waar ik nooit naar heb durven luisteren.

De link met het heden

Uit deze sessie heb ik veel gehaald. Waar de angst vandaan komt om mezelf echt te laten zien, te gaan staan voor waar ik in geloof en dit uit te dragen. De Reiki energie die ik ten tijde van mijn dood in mijn handen voelde stromen. 

Maar ook mijn link met deze vrouw, met de tijd van de hekserij werd me duidelijk. Het meedragen van de gevoelens van de jongen, het idee dat het nooit genoeg is, omdat ik nooit de kracht en het zelfvertrouwen van deze krachtige vrouw kan evenaren.

Een nieuwe gids

Door de manier waarop we de sessie afsloten kan ik dit deel meer integreren in mijn leven. Kan ik mijn lessen er uit halen en weer verder groeien in mijn proces. Het maakt me blij dat ik gezien heb waar bepaalde overtuigingen en gevoelens vandaan komen en trots dat ik deze vrouw in mijn voorouderlijke lijn heb zitten. Ik heb kennis met haar gemaakt en vanaf nu zal ze altijd een deel van mij zijn. Ik kan haar gebruiken als raadgever of krachtbron en ik weet zeker dat deze kennis mij verder gaat helpen op mijn pad.